1ον ρήματα:
α. βουλητικά, τα ρήματα
δηλαδή που έχουν τη σημασία του θέλω, όπως: ζητώ, επιθυμώ, λαχταρώ, ποθώ,
επιδιώκω κ.ά.
• Θέλω να φύγω.
• Σου ζήτησα να μου
δώσεις το βιβλίο.
β. κελευστικά, δηλαδή
όσα έχουν παρόμοια σημασία με αυτή του διατάζω, όπως: παραγγέλνω,
παρακινώ, προειδοποιώ κ.ά.
• Τον προειδοποίησαν να
μην τολμήσει να περάσει από το γραφείο.
γ. απαγορευτικά, όπως:
απαγορεύω, εμποδίζω κ.ά.
• Σας απαγορεύω να
καπνίζετε.
δ. αισθητικά, όπως:
βλέπω, ακούω, καταλαβαίνω, νιώθω αισθάνομαι κ.ά.
• Βλέπω να τη
βγάζουμε σήμερα χωρίς νερό.
ε. διάφορα άλλα ρήματα,
π.χ. φοβάμαι, χαίρομαι, ντρέπομαι, σιχαίνομαι, αηδιάζω, αρχίζω, κινδυνεύω
κ.ά.
• Φοβάμαι να πάω απ’
αυτό το δρόμο.
2ο απρόσωπα
ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις με τη σημασία των
προηγούμενων ρημάτων, π.χ. χρειάζεται, απαγορεύεται, πρέπει, είναι
ανάγκη, είναι ντροπή, έχω την επιθυμία, έχω παραγγελία, είμαι ικανός,
είμαι πρόθυμος κ.ά.
• Απαγορεύεται να καπνίζετε.
• Πρέπει να φύγετε.
• Είμαι ικανός να
φάω ένα ψωμί στην καθισιά μου.
3ο ουσιαστικά
ή επίθετα με συγγενική σημασία με τα προηγούμενα
ρήματα, π.χ. ανάγκη, σκοπός, έτοιμος, πρόθυμος κ.ά.
• Βρέθηκα στην ανάγκη να ζητήσω ένα κομμάτι ψωμί.
• Περίμεναν υπομονετικά, πρόθυμοι να βοηθήσουν.
4ο αντωνυμίες,
συνήθως δεικτικές ή αόριστες σε ουδέτερο γένος, αυτό, εκείνο κ.ά.
• Αυτό, να τον
λυπούνται οι άλλοι, δεν το ήθελε.
5ο μετά
από τις προθέσεις: αντί, δίχως, χωρίς, ίσαμε και τις
προθέσεις από, με, σε με το άρθρο (από το, με το, στο) μαζί με τις οποίες
δηλώνουν διάφορες επιρρηματικές σχέσεις.
• Φύγαμε χωρίς να χαιρετήσει ο ένας τον άλλον.
• Μην καθυστερείς άλλο με το να τον περιμένεις άδικα.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου